عاشقانه دستهایش را گرفتم ... گرمای عجیبی در سینه، جانم را می سوزاند ...

عطر عجیبی پراکنده بود ... حالتی داشتم وصف ناپذیر ... گویی در آسمان بودم ...

به من لبخند می زد و در انتظار جوابش بود ...

نبضش را در دستانم حس می کردم ...

تنها چیزی که درونم را آزار می داد ... شرم داشتم در چشمانش نگاه کنم ...

لیاقتش را نداشتم ... من کجا و آسمان کجا ...؟؟؟

احساس کردم او هم می گرید ... همانطور اشک می ریخت ...

این من بودم که باید گریه می کردم .