چرا تو ای شکسته دل ! خدا خدا نمی کنی ؟

خدای چاره ساز را چرا صدا نمی کنی ؟ 

به هر لب دعای تو ، فرشته بوسه می زند 

برای درد بی امان ، چرا دعا نمی کنی ؟ 

ز پرنیان بسترت ، شبی جدا نبوده یی 

پرند خواب را زخود ، چرا جدا نمی کنی ؟ 

به قطره قطره اشک تو ، خدا نظاره میکند 

به وقت گریه ها چرا خدا خدا نمی کنی ؟ 

سحر زباغ ناله ها ، گل مراد می دمد 

به نیمه شب چرا لبی به ناله وا نمی کنی ؟ 

ز اشک نقره فام خود ، به کیمیای نمیشب 

مس سیاه قلب را چرا طلا نمی کنی ؟